I bitwa pod Strugą
6 lipca 1762
Z Historii Strugi
Bitwa miała miejsce pod koniec III wojny śląskiej, której celem było wzmocnienie Prus poprzez oderwanie Śląska od Cesarstwa Austriackiego.
Pruskie oddziały, liczące około 35 000 żołnierzy, przemieszczając się przez Śląsk, dążyły do stoczenia bitwy z znacznie słabszymi siłami austriackimi, liczącymi około 15 000 ludzi. Prusami dowodził bezpośrednio król Fryderyk II.
Po nieudanych próbach sprowokowania bitwy pod Dobromierzem (4 lipca) i Chwaliszowem (5 lipca), Fryderyk II spędził noc w pałacu w Strudze, skąd wydał rozkaz ataku na austriackie oddziały rozmieszczone na wzgórzach oddzielających Strugę od Szczawna-Zdroju.
Dzięki sprytnemu ukryciu artylerii przez generała Brentano na Czerwonym Wzgórzu, lewoskrzydłowe jednostki pruskie zostały zmasakrowane. Po odwołaniu jednostek Fryderyk II nakazał manewr obejścia wojsk austriackich, które zmuszone były, z powodu zdecydowanej przewagi liczebnej wroga, do opuszczenia swoich pozycji i wycofania się w kierunku Świdnicy.
Do decydującej bitwy doszło ponownie w dniach 19-21 lipca pod Burkatowem, tym razem zakończonej zwycięstwem Prus.
Warto również wspomnieć, że kilkanaście lat później Fryderyk II był jednym z monarchów, którzy dokonali I rozbioru Polski.